Przyszłość, jakiej chcemy dla naszych wnuków, A.Kalinowska, A.Batorczak, Warszawa 2012
Publikacja powstała w ramach projektu „Zielona Wiedza dla Uniwersytetów Trzeciego Wieku”.
„Czy ludność nie zauważyła, że zapasy drzew się kończą, a gleba marnieje? Ten, kto ścinał ostatnie drzewo musiał to widzieć, a jednak nie potrafiono zmienić swoich zwyczajów, swojego stylu życia tak, by pozostało coś dla potomnych. Upadek wyspy jest dziś traktowany jako przedsmak tego, co może grozić całej Ziemi, jeśli ludzkość nie zmieni swej filozofii nieumiarkowanej konsumpcji zasobów.
Ta historia została tu przytoczona po to, aby przybliżyć Państwu problemy, jakie wynikają z niezrównoważonego korzystania z zasobów Ziemi i niezrównoważonych dróg rozwoju naszej cywilizacji. Jak temu zapobiegać, jak sprawić, by przyszłość naszych wnuków nie była zagrożona? Receptą, co do słuszności której w zasadzie panuje zgoda, jest przyjęcie zasad rozwoju zrównoważonego. Ale czy wszyscy wiemy, co kryje się pod tym magicznym określeniem?
Kierując tę publikację do słuchaczy Uniwersytetów Trzeciego Wieku, ludzi dojrzałych i ciągle aktywnych, którzy wiele mogą zrobić dla poprawy jakości życia w swoich miejscowościach, chcemy pomóc w zrozumieniu, czym jest rozwój zrównoważony i jak ta piękna idea przekłada się na praktykę.”
„Idee zrównoważonego rozwoju najlepiej wyraża powiedzenie: Ziemi nie odziedziczyliśmy po naszych przodkach, ale pożyczyliśmy od naszych wnuków”
Fragmenty książki A.Kalinowskiej, A.Batorczak,: „Przyszłość, jakiej chcemy dla naszych wnuków”
Niniejsza publikacja powstała w ramach projektu „Zielona Wiedza dla Uniwersytetów Trzeciego Wieku”.